Μια κουβέντα για τον Δημήτρη Μητροπάνο.

Η αλήθεια είναι ότι έχω γράψει ξανά ένα αφιέρωμα στον μεγάλο Δημήτρη Μητροπάνο. Και θα ήθελα πολύ να γράψω άλλο ένα. Ή μάλλον καλύτερα, δε χρειάζεται άλλο αφιέρωμα. Όπως δε χρειάζονται συστάσεις. Τίποτα δε χρειάζεται. Τελεία. 

Είναι κάποιοι τραγουδιστές που αναρωτιέσαι πως γίνεται μια τέτοια φωνή να μην έκανε καριέρα στο εξωτερικό. Και ειδικά στις περιπτώσεις τραγουδιστών όπως πχ ο Δημήτρης Μητροπάνος και ο Στέλιος Καζαντζίδης, η απάντηση θα είναι πάντοτε μια: καλύτερα που έμειναν στην Ελλάδα. Καλύτερα για εμάς γιατί είχαμε την ευκαιρία να τους ζήσουμε (προσωπικά πρόλαβα μόνο τον Δημήτρη Μητροπάνο). Είχαμε και έχουμε ακόμα την ευκαιρία, χάρις στο διαδίκτυο, να τους ακούμε και να ταξιδεύουμε.

Επιστρέφοντας στον Μητροπάνο, κάθεσαι και διαβάζεις τη βιογραφία του και στενοχωριέσαι που μια τέτοια φωνή σβήστηκε για πάντα. Επιλέγεις να ακούσεις κάποιο δίσκο του από τη δεκαετία του 1970 και λες: 'Ο Δημήτρης Μητροπάνος είναι αυτός;'. Ναι, εκείνος είναι. Όταν το 1974 επέλεγε να τραγουδήσει το 'Κυρά Ζωή' για παράδειγμα, καταλαβαίνεις ότι το ρεμπέτικο του πήγαινε πολύ. Και ας μην έμεινε εκεί.

Δεκαετία του '80

Επιλέγεις να ακούσεις στη συνέχεια κάποιο δίσκο του από τη δεκαετία του 1980 και βλέπεις έναν Δημήτρη Μητροπάνο να κατευθύνεται πλέον σε πιο λαϊκά μονοπάτια. Με τον Λάκη Τεάζη να του δίνει ορισμένα όμορφα τραγούδια (θα αναφερθώ στο τέλος σε εκείνον), ανακαλύπτεις σιγά σιγά ότι ο Δημήτρης Μητροπάνος έχει τη δυνατότητα να ερμηνεύσει και λαϊκά τραγούδια.

Αναφέρθηκα στον Λάκη Τεάζη, στον οποίο θα αναφερθώ και στο τέλος, ο οποίος του έδωσα κάποια αγαπημένα και γνωστά τραγούδια. Ένα εξ αυτών είναι και το 'Αν μ'αγαπάς'.

Εντάξει, να αναφέρουμε και τον μεγάλο Σταύρο Κουγιουμτζή, ο οποίος συνέθεσε με μεγάλη επιτυχία τα τραγούδια σε διάφορους δίσκους που έκανε με τον Δημήτρη Μητροπάνο. Ένας εξ αυτών είναι ο δίσκος 'Τα νυχτέρια μας'. 

Δε θα μείνω, όμως, εδώ. Θα προχωρήσω στη συνέχεια του άρθρου, όπως ο Μητροπάνος συνέχιζε σιγά σιγά στο δρόμο της επιτυχίας. Ένας δρόμος που ήταν ήδη λαμπρός. 

Το ροκ το...ελληνικό

Λίγα χρόνια αργότερα, το 2000,ο Δημήτρης Μητροπάνος και ο Κώστας Τουρνάς ερμηνεύουν το τραγούδι 'Το Ροκ το Ελληνικό'. Εγώ θα πιαστώ από το στίχο και θα επιστρέψω στη δεκαετία του 1980. Εκεί που, ξαφνικά, ο Δημήτρης Μητροπάνος κάνει άλλη μια αλλαγή κατεύθυνσης όσον αφορά τα τραγούδια που ερμήνευε. Και ευτυχώς για εμάς, η μοίρα τον ήθελε δοκιμάσει κι άλλους ήχους.

Η αρχή γίνεται το 1986. Εκείνη τη χρονιά, ο Μητροπάνος συνεργάζεται ξανά με τον Τάκη Μουσαφίρη. Το αποτέλεσμα; Η κυκλοφορία του δίσκου 'Αγάπη μου αγέννητη'.

Μέσα στο δίσκο υπάρχει και το τραγούδι 'Άκου'. Δε θα πω τίποτα άλλο. Θα παραθέσω απλά την καλύτερη (κατ'εμέ) ερμηνεία του τραγουδιού, από τη συναυλία στο Ηρώδειο, το Σεπτέμβρη του 2009. 

Η συνέχεια γίνεται, βέβαια, με το τραγούδι 'Κλείνω και Έρχομαι', σε μια συνεργασία-έκπληξη με τον Νίκο Πορτοκάλογλου, αποδεικνύοντας ότι ο Δημήτρης Μητροπάνος ήταν και ροκάς.

ΤΟΣΑ ΔΙΝΩ...ΡΟΖΑ

Και έρχεται σιγά σιγά η δεκαετία του 1990. Εκεί που ο Μητροπάνος, αφού μας μίλησε για τον Χιονάνθρωπο που τον ζέσταινε αλλά εκείνος έλιωνε (σσ. στίχοι Τάκη Μουσαφίρη), αποφασίζει να αλλάξει δισκογραφική, να μας πει ότι στη Καζαμπλάνκα δεν έχουμε πια ζωή και να ξεκινήσει τη μεγάλη συνεργασία με τους Φίλιππο Γράψα και Μάριο Τόκα. Η συνέχεια; Γνωστή. 

Γράψας και Τόκας κάνουν με τον Μητροπάνο τους δίσκους 'Η Εθνική μας Μοναξιά' και 'Παρέα με ένα Ήλιο', γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Μέσα από τους δίσκους, ο Μητροπάνος ερμηνεύει τα τραγούδια της Θεσσαλονίκης: Το 'Σ'Αναζητώ στη Σαλονίκη' και τα 'Λαδάδικα'. 

Ποιο δίσκο άφησα για το τέλος; Εννοείται τον καλύτερο του δίσκο. Η συνεργασία του με τον Θάνο Μικρούτσικο το 1996 έφερε στην επιφάνεια διάφορα αγαπημένα τραγούδια. Ένα εξ αυτών, το τραγούδι που τον στιγμάτισε.

Η Ρόζα.

ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ... ΤΕΛΟΣ

Όπως ανέφερα παραπάνω, άφησα για το τέλος τη συναυλία του στο Ηρώδειο τον Σεπτέμβρη το 2009. Την πρώτη του προσωπική συναυλία. Δε θα αναφερθώ ακόμα στη συναυλία. Σε επόμενη συναυλία και αυτό. Τώρα θα αναφερθώ σε δύο τραγούδια από το δίσκο.

Το ένα τραγούδι είναι το 'Παράπονό μου' το οποίο και αυτό συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο 'Τα νυχτέρια μας'. Ο Λάκης Τεάζης έγραψε ένα πολύ όμορφο όνειρο και ο Μητροπάνος το ερμήνευσε ζωντανά με τέτοιον τρόπο, που απέδειξε άλλη μια φορά ότι ανήκει στην κατηγορία των τραγουδιστών που η ζωντανή ερμηνεία διαφέρει κατά πολύ από εκείνη του studio.

Τέλος, αφήνω το τραγούδι 'Δύο Νύχτες-Αλλίμονο', από τον ίδιο δίσκο. Δε θα αναφέρω τίποτα. Ο λόγος; Θα αφήσω τον Μητροπάνο να απαντήσει για μένα.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ανέφερα και τους υπόλοιπους δίσκους. Το είπα όμως και στην αρχή, ότι δε χρειάζεται συστάσεις. Αυτό νομίζω τα λέει όλα.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος έφυγε μια για πάντα Τρίτη του Πάσχα του 2012. Όμως, θα είναι για πάντα εδώ μέσω των τραγουδιών του. Θα είναι σαν να μην έφυγε ποτέ.