Χρειάζεται άλλος διακοπές;

Εγώ πάντως χρειάζομαι. 

Ήρθε η ώρα να σας πω μια ιστορία. Τώρα που έχει και ωραία μέρα έξω, και μιας και είναι μια ωραία ευκαιρία για μια βόλτα, καθίστε αναπαυτικά να σας πω μια ιστορία. Ξέρετε, πριν μια εβδομάδα ακριβώς, ήταν Μεγάλο Σάββατο. Παντού στις ειδήσεις έβλεπες ανθρώπους να φεύγουν και να πηγαίνουν στα χωριά τους.

Σε κάποια πόλη, όμως, της Αττικής, ένα παιδί καθόταν στο δωμάτιο του, παρέα με τον 'φίλο' του τον κορονοιό. Βλέπετε, αυτό το παιδί, από τη Μεγάλη Πέμπτη είχε βρεθεί θετικός στον ιό, χάνοντας την ευκαιρία να βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε αυτό το blog, να διηγείται ιστορίες από αυτό το χωριό του. Και όπως σωστά θα καταλάβατε, αυτό το παιδί, βεβαίως, ήμουν εγώ.

Και αφού έμεινα μια εβδομάδα μέσα, ήρθε η στιγμή να κάνω μια δήλωση:
Χρειάζομαι διακοπές.

Ακούστε τώρα το άλλο. Όσες μέρες βρισκόμουν καραντίνα είχε πολύ ωραίο καιρό. Λιακάδα. Και βεβαίως εγώ μέσα. Τώρα που εγώ βγήκα αρνητικός, άκουσα ότι θα χαλάσει ο καιρός. Έτσι για να με καλοδεχτεί ο κόσμος ξανά, αποφάσισε ο καιρός να χαλάσει. Δε πειράζει. Υπομονή και σε λίγες μέρες θα τραγουδώ σαν την Αναστασία Μουτσάτσου 'Πέρασε η Μπόρα'.

Ελπίζω, πάντως, να έχει καλό καιρό στο τέλος της εβδομάδας που επιστρέφω στη σχολή για μάθημα. Να τελειώσω με το καλό το εξάμηνο, να δώσω εξεταστική και, μετά, να γίνει αυτό που ελπίζω.

Να φύγω διακοπές.

Με την πρώτη ευκαιρία, θα φύγω με όποιο μέσο βρω. Έστω και με το παρακάτω μέσο:

Να μου πείτε τώρα: ωραία Βασίλη, φεύγεις. Και που σκοπεύεις να πας; Ωραία ερώτηση θα σας απαντήσω. Λέω να μείνω στη στεριά για αρχή. Θα κατευθυνθώ προς της Φθιώτιδας τα μέρη, κάνοντας στάση, αρχικά στα αγαπημένα μου Καμένα Βούρλα και ύστερα στο χωριό μου, θα συνεχίσω στην αγαπημένη μου Λίμνη Πλαστήρα (την οποία σας την προτείνω ανεπιφύλακτα για επίσκεψη χειμώνα καλοκαίρι), ανεβαίνοντας και λίγο στο βουνό (να μη δω και το άλλο μου το χωριό;) και θα συνεχίσω βόρεια.

Εννοείται και το ταξίδι μου δε τελειώνει. Αφού θα συνεχίσω βόρεια, θα κάνω μια στάση στην όμορφη Σαλόνικα, τη νύφη του Θερμαϊκού, εκεί που μόνο το όνειρο και το δοξάρι του βιολιού δε θα λείπει. Εκεί θα κάνω ξανά μια στάση να φάω (ξανά). Θα γυρίσω λίγο το κέντρο με τα πόδια, μέχρι να βρω κάτι να φάω (εννοείται σουβλάκι ή πίτα. Η επιλογή δική σας). Σε αυτό το σημείο θα σας δώσω μια συμβουλή, την οποία θα δώσω και σε κάποιο άλλο άρθρο:

Όταν επισκέπτεστε μια ξένη πόλη και θέλετε να φάτε κάτι, να επιλέγετε πάντοτε ντόπιο φαγητό. Από σουβλάκι, σε παστιτσάδα (αν επρόκειτο για την Κέρκυρα) και πάει λέγοντας. Goody's κτλ θα βρεις και στη δική σου περιοχή. Δοκίμασε και κάτι καινούργιο. Αξίζει.

Πάντως εγώ, σε μια άλλη περιοχή, θα επέλεγα το αγαπημένο φαγητό όλων των Ελλήνων:

Και αφού θα έχω φάει, θα επιστρέψω στο μεταφορικό μου μέσο, και θα κατευθυνθώ στην όμορφη Καβάλα. Εκεί παραλιακά, να κοιτάζω το κάστρο και την παλιά πόλη (η οποία είναι πολύ όμορφη και αξίζει επίσκεψη). Κάπως έτσι θα τελειώσει το ταξίδι μου.

Αυτό σκοπεύω να κάνω αυτό το καλοκαίρι. Με κάποιο μέσο θα κάνω ένα τέτοιο ταξίδι, που θα ξεχάσω ότι το Πάσχα έτρωγα αρνί με τον ιό παρέα. Ετοιμαστείτε. Το καλοκαίρι σκοπεύω να πάω διακοπές.

Και μετά ξύπνησα.